Αναρτήσεις
Τι θα γίνει τελικά με τα Σκόπια και όλη αυτή την κατάσταση έτσι μήπως εξελίσσεται? Θα οδηγηθούμε σε μια ακόμα ήττα σε διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο ή αυτή τη (μια από τις ελάχιστες στα χρονικά) φορά θα αντέξουμε τις πιέσεις από ΝΑΤΟ, Ευρωπαική Ένωση και ΗΠΑ και θα επιμείνουμε στις θέσεις μας? Αν συμβεί το πρώτο σίγουρα δεν θα είναι πρωτοφανές και κανείς δεν θα πει ότι δεν ήταν κάτι που περίμενε να συμβεί. Για μια ακόμα φορά θα μας έχουν ταπεινώσει οι ισχυροί για χάρη των δικών τους πάντα συμφερόντων και παράλληλα για χάρη (αυτή τη φορά) των σκοπιανών που για την παρούσα χρονική περίοδο είναι και αυτοί ευνοούμενοι τους. (Οι άλλοι ευνοούμενοι είναι οι Αλβανοί και στο μέλλον πιθανότατα οι Τούρκοι και πάντως όχι εμείς).
Στη δεύτερη περίπτωση που θα επιμείνουμε στις θέσεις μας, θα βρεθούμε απομονωμένοι από τους ευκαιριακούς πάντα «φίλους» και «συμμάχους» επειδή δεν παίξαμε το παιχνίδι τους με τους δικούς τους όρους. Και φυσικά θα ακολουθήσουν κυρώσεις σε όλα τα επίπεδα όποια και αν είναι αυτά. (αψιμαχίες στο Αιγαίο, προβλήματα με την μειονότητα της Θράκης, προβλήματα με τους Αλβανούς και ότι άλλο ακόμα πιθανώς και σε επίπεδο επιχειρηματικών και αμυντικών συμφωνιών). Η περίπτωση όμως αυτή πιστεύω ότι εφόσον επιλεγεί θα έχει μακροπρόθεσμα οφέλη, αν βέβαια αξιοποιηθεί σωστά και δεν εξαναγκαστούμε μετά σε άτακτη υποχώρηση. Και αυτό γιατί θα έχει στείλει ένα μήνυμα ότι δεν είμαστε στρατιωτάκια και δεν μπορούν να μας θεωρούν δεδομένους και ότι δεν πρόκειται να τα ξεπουλήσουμε όλα για να γίνουμε αρεστοί στους Αμερικανούς και στους φίλους τους. Επίσης ότι θα πρέπει στο μέλλον να μας υπολογίζουν περισσότερο και να μας φέρονται με μεγαλύτερο σεβασμό γιατί ναι μεν είμαστε στην σφαίρα επιρροής τους αλλά επίσης είμαστε και κυρίαρχο κράτος.
Στο σημείο αυτό μπαίνει και ο παράγοντας \'Ρωσία\' που έχει όλες τις προδιαγραφές και τα εχέγγυα να λειτουργήσει σαν διαπραγματευτικό χαρτί και σαν αντίπαλο δέος απέναντι σε όλους όσους μας πιέζουν και μας απειλούν με το ένα ή με τον άλλο τρόπο. Βέβαια και η Ρωσία έχει δικά της συμφέροντα και αυτά θα υποστηρίξει πρώτα και δεν μπορούμε να περιμένουμε 100% στήριξη αφού θα υποχρεωθούμε και εμείς να στηρίξουμε κάποιες επιλογές δικές της που υπό άλλες συνθήκες δεν θα το κάναμε. Αλλά σε αυτή την φάση δεν βλέπω να έχουμε και τόσες διαφορές ως προς τις απόψεις μας για το πως θα πρέπει να είναι και να εξελίσσονται τα πράγματα στα Βαλκάνια. Απεναντίας βλέπω μια ταύτιση συμφερόντων (π.χ. αγωγός Μπουργκάς Αλεξανδρούπολης, συνεργασία με πολύ μεγάλη στρατηγική σημασία) και απόψεων που (για την ώρα έστω) δεν ενέχει κάποιο κίνδυνο για εμάς και ούτε στο άμεσο μέλλον διαφαίνεται κάτι τέτοιο.
Ίσως τώρα να είναι η στιγμή για στενότερη συνεργασία με τους Ρώσους με τους οποίους έχουμε παραδοσιακά καλές σχέσεις και με δεδομένο ότι ο Πούτιν παραμένει μέσα στα πράγματα και μετά την εκλογή του Μεντβέντεφ και άρα είναι σίγουρο ότι θα συνεχιστεί η πολιτική που ακολουθεί.
