Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008

ΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ ΤΗΣ AGB II

Έλεος πλέον με τη ζαχοπουλειάδα. Βαρέθηκα να ακούω συνέχεια όλο τα ίδια και τα ίδια με άλλα λόγια κάθε φορά και πάντα να πρόκειται για υποτιθέμενη νέα «αποκάλυψη» και μεγάλη «αποκλειστικότητα» από τον κάθε δημοσιογράφο. Αλλά βέβαια εκτιμούν τόσο οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι όσο και τα αφεντικά τους ότι το θέμα αυτό θα «πιάσει» υψηλότερα νούμερα από άλλα θέματα της επικαιρότητας. Σίγουρα είναι και αυτό ένα πολύ μεγάλο θέμα αλλά δεν μπορεί για χάρη του κάθε Ζαχόπουλου να μην ασχολούμαστε με τίποτα άλλο. Είναι σαν αυτό που λένε ότι «εδώ ο κόσμος καίγεται και………………….» Και δυστυχώς για αυτούς, αλλά και για εμάς η επικαιρότητα τουλάχιστον για αυτό το χρονικό διάστημα, είναι πολύ πιο σοβαρή και χρήζει πολύ μεγαλύτερης προσοχής από όση της δίνεται από τα ΜΜΕ.

Τι να πρωτοπούμε, να πούμε για το Κόσσοβο και τον ακρωτηριασμό της Σερβίας για να εξυπηρετηθούν αμερικάνικα συμφέροντα, για το παιχνίδι που παίζεται με την ονομασία των Σκοπίων με ότι αυτό συνεπάγεται και πάλι για να εξυπηρετηθούν τα αμερικάνικα συμφέροντα στα Βαλκάνια, για τους Αλβανούς και τον Αλβανικό μεγαλοιδεατισμό που τώρα με τις πλάτες των «φίλων» και «συμμάχων» Αμερικανών εγείρουν θέματα δήθεν τσαμουριάς και πράσινα άλογα; Η επικαιρότητα αυτή είναι η μεγάλη είδηση αλλά δυστυχώς δεν έχει στοιχεία κουτσομπολιού και κακομοιριάς για να ενδιαφερθούν να την προβάλουν στο βαθμό που θα έπρεπε τα «έγκριτα» ΜΜΕ της χώρας.

Ξεκινάει το δελτίο ειδήσεων και πρώτη (και πολλές φορές τελευταία) είδηση είναι η ζαχοπουλειάδα. Και αφού λένε και ξαναλένε τις ίδιες μπαρούφες, πριν κλείσει το δελτίο αναφέρουν και το θέμα των Σκοπίων και του Κοσσόβου σαν να είναι θέματα που ουδόλως μας αφορούν και συμβαίνουν κάπου μακριά και όχι έξω από την πόρτα μας. Κάποιος πρέπει να ενημερώσει τα σκλαβάκια της AGB, ότι συμβαίνουν και άλλα πολύ σοβαρά γεγονότα που αφορούν αυτό τον τόπο και είναι περισσότερο ή εξίσου σημαντικά και οι πολίτες αυτής της χώρας ενδιαφέρονται να ενημερωθούν για να ξέρουν τι τους ξημερώνει.

Αλλά όχι, γιατί τα θέματα αυτά δεν έχουν υψηλά ποσοστά κατά την AGB (περιέργως θα έλεγα….) και ή δεν χρειάζεται να τα αναφέρουμε καθόλου ή τα αναφέρουμε επιγραμματικά για να μην μας φάνε το χρόνο του δελτίου αφού έχουμε τέτοια «θεματάρα» να παρουσιάσουμε!!!

Δεν υπάρχει σοβαρότητα για αυτούς παρά μόνο σοβαροφάνεια και υποκρισία. Δεν υπάρχει λόγος να παρακολουθούμε τις ειδήσεις τους, αφού δεν έχουν να μας προσφέρουν τίποτα το ουσιώδες παρά μόνο θεατρινισμούς, κουτσομπολιά, υπονοούμενα, στημένες ερωτήσεις και κοκορομαχίες γιατί αυτά φέρνουν «νούμερα».

Το μόνο που τους ενδιαφέρει τελικά είναι οι μετρήσεις της AGB και κάνουν ότι είναι δυνατό για να πετύχουν μεγαλύτερα ποσοστά. Και είναι βέβαια άξιοι της μοίρας τους αφού όλο και περισσότεροι αηδιάζουν με αυτές τις πρακτικές και τους γυρνάνε την πλάτη.

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008

TA ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Την παρακάτω επιστολή έστειλε ο Στέλιος Παπαθεμελής ως πρόεδρος της Δημοκρατικής Αναγέννησης στον Πάππα Βενέδικτο XVI. Αν και δεν είμαι οπαδός του, τα στοιχεία που παραθέτει τα βρίσκω αρκετά ενδιαφέροντα. Η επιστολή εστάλει με ημερομηνία 31/12/2007



Επιτρέψτε μου εξ' αφορμής του γεγονότος ότι διατυπώσατε εφέτος τις χριστουγεννιάτικες ευχές σας και στην ψευδώνυμη «Μακεδονική γλώσσα» να θέσω υπ' όψιν σας τα ακόλουθα: I. Για προπαγανδιστικούς και άλλους ανομολόγητους λόγους οι Στάλιν και Τίτο δημιούργησαν στη νότια περιοχή της Γιουγκοσλαβίας, που ονομάζονταν ως τότε Vardarska ένα ψευδώνυμο κρατικό μόρφωμα το οποίο ονόμασαν «Μακεδονία», τους κατοίκους του έθνος Μακεδονικό και το σλαβικό ιδίωμα που ομιλούν, ως τότε μη γραφόμενο, μακεδονική γλώσσα. Όπως τότε κατήγγειλε ο Αμερικανός Υπουργός των Εξωτερικών John Stetinius η πρωτοβουλία Στάλιν – Τίτο απέβλεπε στην απόσπαση ελληνικών εδαφών και την προσάρτησή τους στο κομμουνιστικό μπλόκ. Το αρχικά εσωτερικό διοικητικό μόρφωμα μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1991 επιμένει να χρησιμοποιεί καταχρηστικώς το ελληνικό όνομα Μακεδονία, αν και στα Ηνωμένα Έθνη έγινε δεκτό ως Former Yugoslavian Republic of Macedonia με την εντολή να συμφωνήσει η Ελλάδα ένα κοινά αποδεκτό όνομα το οποίο ενωρίτερα το Συμβούλιο Κορυφής της Λισσαβόνας (27/06/1992) καθόρισε να μην περιέχει το όρο (=terme) Μακεδονία. II. Οι Σλάβοι πολίτες των Σκοπίων δεν πρέπει να αφεθούν εσαεί να ζουν μέσα στην ψευδαίσθηση ενός προπαγανδιστικού κατασκευάσματος. Οι ειδότες πρέπει να τους προσγειώσουν στην πραγματικότητα η οποία κατά την διεθνή επιστημονική κοινότητα, όπως αυτή εκφράζεται από τίμιους και αντικειμενικούς ιστορικούς ερευνητές, διακηρύσσει μετά λόγου γνώσεως ότι η ονομασία Μακεδονία σε περιοχή που δεν κατοικήθηκε από Μακεδόνες και δεν υπήρξε μέρος του Μακεδονικού Βασιλείου είναι αδιανόητη. Ιστορικά μόνο το 1/10 περίπου της σημερινής σκοπιανής επικρατείας ανήκει στην ιστορική Μακεδονία. Τα υπόλοιπα 9/10 ανήκουν στην αρχαία Παιονία και Δαρδανία. Οι κάτοικοι μάλιστα της τελευταίας υπήρξαν ορκισμένοι εχθροί των Μακεδόνων, εναντίον των οποίων έτρεφαν αιώνιο και άσβεστο μίσος. III. Οι πολίτες της γειτονικής μας χώρας έχουν την δική τους ιστορία, τον δικό τους πολιτισμό και φυσικά τους δικούς τους προγόνους. Οι Σλάβοι της περιοχής που είναι η μείζων εθνότητα, και η μόνη που ανάγει την καταγωγή της στον Μεγαλέξανδρο, πρέπει να βοηθηθούν, να απαλλαγούν από το σύμπλεγμα της «δημιουργίας προγόνων» και να συνειδητοποιήσουν πρώτον ότι είναι Σλάβοι και δεύτερον ότι οι πρόγονοί τους έφθασαν στην περιοχή χίλια χρόνια μετά τον Μεγαλέξανδρο. IV. Δεν υπάρχει μακεδονική γλώσσα, δηλαδή γλώσσα που μιλούσαν ή έγραφαν οι Μακεδόνες συμπολίτες του Φιλίππου, του Αλεξάνδρου και του Αριστοτέλη, οι οποίοι μόνον Έλληνες υπήρξαν, όπως μαρτυρεί ο Ηρόδοτος διασώζοντας τον λόγο Αλεξάνδρου του Α' (498-454 π.Χ) «αυτός τε γάρ Έλλην το γένος ειμί τωρχαίον» (Ηρόδοτος 9, 45). Οι πηγές χωρίς εξαίρεση επιβεβαιώνουν την ελληνικότητα των Μακεδόνων και της γλώσσας τους (Θουκυδίδης Αισχίνης, Ισοκράτης κ.λπ.). Το ακατάσχετο υβρεολόγιο του πολιτικού αντιπάλου του Φιλίππου, του Αθηναίου ρήτορος Δημοσθένη είναι χυδαία αντιπολιτευτική γλώσσα που στρέφεται προσωπικά κατά του Φιλίππου και όχι κατά των Μακεδόνων συλλήβδην. Εν προκειμένω το «βάρβαρος» είναι ύβρις και τέτοια χρησιμοποιείται. Αν ο Φίλιππος ήταν όντως βάρβαρος = μη Έλλην, ο υβριστής του θα κυριολεκτούσε και το βάρβαρος θα έχανε τον απαξιωτικό του χαρακτήρα. Ο προκάτοχός σας Ιωάννης – Παύλος ο Β' ανακηρύσσοντας «ουρανίους προστάτες της Ευρώπης» τους φωτιστές των Σλάβων, Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο, τους ονομάζει ως πρέπει «Έλληνες Θεσσαλονικείς αδελφούς». Οι γείτονές μας τους διεκδικούν ως «Μακεδόνες» τύπου Σκοπίων. Ο αυτός προκάτοχός σας σε συνέντευξή του στην αθηναϊκή εφημερίδα «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» (21/06/1992) αποφαίνεται επί λέξει: «Η Μακεδονία είναι η πατρίδα του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, του Μεθοδίου και του Κυρίλλου. Η Μακεδονία είναι ελληνική». Η ελληνικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τελικά των Μακεδόνων, επιμαρτυρείται στην Παλαιά Διαθήκη:Α. Δανιήλ η, 1-22 / β, 39 / ι, 20.Β. Μακκαβαίων α, 1.Γ. Ησαΐας ιθ, 20-23. Δ. Ιωήλ δ, 6. και φυσικά επιμαρτυρείται στην Καινή Διαθήκη. Ο Απόστολος των Εθνών «διαβάς εις Μακεδονίαν», ελληνικά εκήρυξε το Ευαγγέλιο του Αναστάντος Χριστού στις πόλεις της Μακεδονίας Φιλίππους, Θεσσαλονίκη, Βέροια. Στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών στην Αθήνα εκτίθενται σήμερα 7.000. επιγραφές από τις ανασκαφές που έχουν γίνει στην Μακεδονία. Καμία από αυτές δεν είναι γραμμένη στην λεγόμενη «μακεδονική». Όλες είναι γραμμένες στην ελληνική. Μία γλώσσα μόνο θα μπορούσε ίσως να ονομασθεί μακεδονική. Αυτή είναι η αλεξανδρινή κοινή, δηλαδή γλώσσα στην οποία γράφτηκαν τα Ευαγγέλια και μεταφράστηκε από τους Εβδομήκοντα η Παλαιά Διαθήκη. Το σλαβικό γλωσσικό εργαστηριακό προϊόν των Σκοπίων (Droysen Joh. Gust «Geschichte Alexanders des Grossen», Bengston «Griechische Geschichte»), προφορικό ως την δεκαετία του 1940, χωρίς καμιά προγενέστερη γραπτή πηγή, αξιοσέβαστο ως μέσο επικοινωνίας των κατοίκων της FYROM, δεν θα ήταν τίμιο και αληθινό να πιστωθεί με το βαρύ ελληνικό όνομα μακεδονική γλώσσα. Ο Μακεδών Αλέξανδρος ο Μέγας «τράγος των Αιγών και βασιλεύς των Ελλήνων» (Δανιήλ η, 21) διέδωσε την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό στην Οικουμένη, την δική του γλώσσα και τον δικό του πολιτισμό. Για μας είναι δεδομένη η ευαισθησία σας απέναντι στην ιστορική αλήθεια. Είμαστε πεπεισμένοι ότι συμμερίζεσθε τις επισημάνσεις μας.