Υπόθεση "Σειρήνα": Πως ελληνικά σχέδια όπλων κατέληξαν στην Τουρκία

Αυτή είναι η εκπληκτική ιστορία μιας 100% εγχώριας ανάπτυξης πρωτοποριακών κατευθυνόμενων όπλων (για την ακρίβεια συλλογών κατεύθυνσης βομβών ή βλημάτων αέρος-εδάφους) ανάλογων των αμερικανικών JDAM που ενώ θα κόστιζαν σε τελική φάση παραγωγής το ένα τρίτο αυτών που εισάγονται από το εξωτερικό, εν τούτοις τα σχέδια ποτέ δεν έλαβαν κάποια παραγγελία.

Η εταιρεία σταμάτησε την ανάπτυξη των συστημάτων, αφού δεν υπήρχε ενδιαφέρον από την Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι πέτυχε κάποιες εξαγωγές στο εξωτερικό. Μερικά χρόνια μετά, τα συστήματα εμφανίστηκαν να παράγονται από την πολεμική βιομηχανία του ... Πακιστάν.

Πέρσι οι ελληνικές υπηρεσίες εντόπισαν τα πακιστανικά, πλέον συστήματα να περιλαμβάνονται στα υπό ανάπτυξη κατευθυνόμενα όπλα της ... τουρκικής Αεροπορίας!  Η υπόθεση ξεκινά το 2000.

Η ελληνική εταιρεία Ordtech, με εργοστάσιο στην Τρίπολη, όχι μόνο κατασκεύαζε κέλυφος για βόμβες Mk-82/Mk-83 και κελύφη κανίστρων βομβιδίων, αλλά είχε και μια πολύ εξυπνότερη και εύχρηστη (σε σχέση με το JDAM) βόμβα δορυφορικής/αδρανειακής καθοδήγησης, τη Σειρήνα.

Ενώ, σύμφωνα με την εταιρεία, η Σειρήνα-1 κατάφερε να εξαχθεί, στην Πολεμική Αεροπορία, προσφέρθηκε η έκδοση Σειρήνα-2, με βελτιωμένα στοιχεία αδρανειακής ναυτιλίας και δέκτη δορυφορικής ναυτιλίας που μπορεί να χρησιμοποιεί και εναλλακτικά δορυφορικά δίκτυα (σε αντίθεση με το αμερικανικό όπλο) που ούτε αυτή έγινε δεκτή.

Το συγκεκριμένο όπλο μπορούσε να βληθεί από οποιοδήποτε αεροσκάφος της ΠΑ, αφού χρησιμοποιείται και ως δορυφορικός/αδρανειακός αισθητήρας, μπορεί να αποθηκεύσει δεδομένα τεσσάρων στόχων και αναπτύσσει προηγμένους αλγόριθμους αυτόματης επιλογής ενός εξ αυτών, χωρίς την επέμβαση του χειριστή.

Μια βελτιωμένη έκδοση, που είχε επίσης προταθεί, το Σειρήνα-3 θα είχε προωστικό σύστημα πολύ μεγαλύτερης εμβέλειας, ξεπερνώντας την -τότε υπό ανάπτυξη- έκδοση ER (Extended Range) του JDAM, ενώ νέες σχεδιαστικές προσεγγίσεις θα προσέδιδαν μεγάλη ακρίβεια στο όπλο, υπό αδρανειακή μόνο καθοδήγηση.

Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι η Ordech είχε αναπτύξει επίσης δυνατότητα παραγωγής βομβών ναπάλμ, βολιδοφόρων βομβών που έχουν δραματικά αποτελέσματα κατά προσωπικού, βομβών ειδικού εκρηκτικού κατά «μαλακών» στόχων, βομβών με αισθητήρα αντι-ραντάρ και βομβών εκπομπής ηλεκτρομαγνητικού παλμού, για τύφλωση ηλεκτρονικών συστημάτων (μικρογραφία της παραγωγής ΗΜ παλμού πυρηνικής έκρηξης), αλλά και υλικού χωρίς τους περιορισμούς (π.χ. αυτοαπενεργοποιούμενος πυροσωλήνας, προβλήματα διασποράς) των βομβιδοφόρων βλημάτων.

Όλες αυτές οι εκδόσεις μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως πυρήνες των υποσυλλογών «Σειρήνα», αλλά και των άλλων υποσυλλογών καθοδήγησης (με καταύγαση λέιζερ ή με αισθητήρα αντιραντάρ) που είχε προτείνει η εταιρεία.

Τα παραπάνω, κατέληξαν, άγνωστο πως, στο Πακιστάν και απ'ότι φαίνεται στην Τουρκία.

Ελλάδα: Μια χώρα με ταλέντο στον αυτοχειριασμό...

Greek Citizen
πηγή