
Η προκήρυξη των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ προς τους μαθητές βρίθει ιστορικών λαθών και φανατισμού. Για τον μεν φανατισμό, ας λάβουν τα μέτρα τους οι γονείς των παιδιών και οι υπεύθυνοι του υπουργείου Παιδείας. Αλλά για τις ιστορικές ανακρίβειες, καλόν είναι να θυμίσουμε ορισμένα γεγονότα στον λίγο χώρο που διαθέτουμε:
Αμφισβητούν τον Παλαιών Πατρών Γερμανό και την ημερομηνία κηρύξεως της Εθνεγερσίας. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο κληρικός Αμβρόσιος Φραντζής και άλλοι που παρέστησαν στη σύσκεψη του Αιγίου (Βοστίτσας) στα τέλη Ιανουαρίου 1821 βεβαιώνουν ότι ήταν ομόφωνη απόφαση της Φιλικής Εταιρείας να αρχίσει η εξέγερση στον Μοριά την ημέρα του Ευαγγελισμού. Οι ίδιοι οι πρωτεργάτες ήθελαν να τονίσουν τη σύνδεση Ελληνισμού και Ορθοδοξίας και να επικαλεσθούν την ευλογία της Παναγίας. Ομως έπειτα
από 400 χρόνια δουλείας το καζάνι έβραζε και η έκρηξη έγινε λίγες ημέρες πριν από την καθορισμένη ημερομηνία. Από τις 14-16 Μαρτίου γύρω από τα Καλάβρυτα συνάπτονται συγκρούσεις Ελλήνων με φοροεισπράκτορες των Τούρκων, ενώ στην Αγία Λαύρα είναι κλεισμένοι οι πρόκριτοι με τον Αρχιεπίσκοπο της Πάτρας Γερμανό και τον επίσκοπο Κερνίτσης και Καλαβρύτων Προκόπιο. Στις 17 Μαρτίου η μονή πανηγυρίζει, διότι εκεί φυλάσσεται η κάρα του αγίου Αλεξίου. Την πανηγυρική εκείνη ημέρα ο Παλαιών Πατρών Γερμανός λειτουργεί και κηρύσσει την Επανάσταση. Την ίδια ημέρα και οι Μανιάτες κηρύσσουν την Επανάσταση στην Αρεόπολη. Ο Γερμανός κατεβαίνει με το άλογο προς την Πάτρα και ανήμερα του Ευαγγελισμού ευλογεί ξανά το λάβαρο στην πλατεία Αγίου Γεωργίου. Την επόμενη ημέρα ο ίδιος μαζί με τον Προκόπιο και τους προκρίτους αποστέλλουν τη διακήρυξη της Ανεξαρτησίας στους προξένους των Μεγάλων Δυνάμεων.
Για τα γεγονότα της Αγίας Λαύρας μαρτυρίες έχουμε από τον Γάλλο πρόξενο Πουκεβίλ, τον Κανέλλο Δεληγιάννη, από δημοσιεύματα γαλλικών και αγγλικών εφημερίδων («LΕ CONSTITUTIONNNEL», «LONDON TIMES») του Ιουνίου 1821 κ.ά. Για τα γεγονότα της Πάτρας γράφουν πάλι ο Πουκεβίλ, ο Σπυρίδων Τρικούπης κ.ά. Το 1872 η Επιτροπή Εκδουλεύσεων της Βουλής των Ελλήνων ανακήρυξε τον Παλαιών Πατρών Γερμανό ως τον πρώτο που κήρυξε την Επανάσταση και ουδείς διαμαρτυρήθηκε, δεδομένου ότι ζούσαν αρκετοί από τους αγωνιστές του 1821.
Γράφει το ΠΑΜΕ ότι ήταν ταξική επανάσταση. Οχι, ήταν εθνική και θρησκευτική. Το ξεκαθαρίζει ο Θ. Κολοκοτρώνης μιλώντας στους μαθητές του πρώτου Γυμνασίου των Αθηνών ότι «η επανάσταση η εδική μας δεν ήταν σαν τες άλλες», εννοώντας ότι δεν έμοιαζε με την εμφύλια Γαλλική Επανάσταση. Το γράφουν σαφώς και όλα τα επίσημα κείμενα του Αγώνος, ξεκινώντας από την προκήρυξη του Αλεξάνδρου Υψηλάντη: ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ.
Περίεργη είναι η εμμονή σε ναύτες που μιλούσαν αρβανίτικα. Οι Αρβανίτες είναι δίγλωσσοι Ελληνες που κατέβηκαν από το Αρβανον της Β. Ηπείρου. Μετά την Αλωση οι Αρβανίτες που κατέφυγαν στη Βενετική Δημοκρατία δηλώνουν ότι είναι nationis graecae, δηλαδή ελληνικής εθνικότητος. Η διαφορετική διάλεκτος δεν αλλοιώνει την ελληνική συνείδηση. Αυτό το βλέπουμε και με τους τουρκόφωνους Ελληνες της Καππαδοκίας και με τους σλαβόφωνους μακεδονομάχους που αγωνίσθηκαν υπέρ του Ελληνισμού.
Κωνσταντίνος Χολέβας
Greek Citizen
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου