ΠΕΡΙ ΟΜΟΨΥΧΙΑΣ

Πώς να προχωρήσουμε μπροστά ως χώρα όταν δεν μπορούμε να συνεργαστούμε μεταξύ μας και να δώσουμε λύσεις στα μεγάλα θέματα που μας απασχολούν. Ένα από τα μεγάλα θέματα των ημερών που είναι το ασφαλιστικό δεν πρόκειται να λυθεί ποτέ γιατί ποτέ δεν θα μπορέσουν να συμφωνήσουν σε μια κοινή στάση όλα τα κόμματα και οι φορείς.

Προσπαθώντας να δω το θέμα αντικειμενικά θα πω ότι το ασφαλιστικό είναι κάτι που πρέπει να το λύσουμε με κάποιο τρόπο γιατί όσο καθυστερεί να λυθεί τόσο θα μεγαλώνει και τόσο πιο δύσκολη θα γίνεται η επίλυσή του. Αργότερα αν και όσοι φτάσουμε σε ηλικία για σύνταξη όπως φαίνονται τα πράγματα ή όπως μας τα λένε, θα έχουμε πρόβλημα και εμείς και τα παιδιά μας.

Παρόλα αυτά από ότι φαίνεται δεν μπορούμε να καθήσουμε όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι και να αποφασίσουμε το οτιδήποτε. Έτσι και τώρα διάλογος δεν θα γίνει αφού οι βασικοί συνομιλητές που είναι τα κόμματα αποχωρούν. Δεν εξετάζω αν σωστά αποχώρησαν τα κόμματα από τον διάλογο, σίγουρα υπάρχουν λόγοι για αυτό, αλλά δεν βλέπω να μπορεί να λυθεί κανένα πρόβλημα, με αυτό τον τρόπο. Δυστυχώς όποιος και αν είναι κάθε φορά κυβέρνηση είναι πάντα μόνος του. Ότι και αν κάνει, οι υπόλοιποι θα τον κατακρίνουν γιατί όπως και να το κάνουμε αυτή είναι η δουλειά της αντιπολίτευσης ή τουλάχιστον έτσι την έχουμε κάνει να είναι. Έτσι πάντα θα προχωράμε με ημίμετρα που θα συντηρούν κάθε φορά το εκάστοτε πρόβλημα αντί να δίνουν λύση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εξωτερική πολιτική που ασκείται, που κάθε φορά που αλλάζουν οι κυβερνήσεις μεταβάλλεται. Έτσι γίνεται μια ζωή, δεν έχουμε τρόπο να βγάλουμε μια κοινή απόφαση, να εμφανιστούμε ενωμένοι στο εξωτερικό, πάντα κάποιοι επιφυλάσσονται. Όποιος βγει κυβέρνηση χαράζει δικιά του πορεία και αλλάζει κάθε φορά τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής με αποτέλεσμα τα συνεχόμενα μπρος πίσω και τα αμφίβολα αποτελέσματα. Τα ίδια και τα ίδια και όλα αυτά για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης και για την αποφυγή του όποιου πολιτικού κόστους.

Θα έπρεπε να παραδειγματιζόμαστε από τους Τούρκους και τους Αμερικάνους που όποιος και αν είναι κυβέρνηση η εξωτερική πολιτική δεν αλλάζει για αυτό και αντιμετωπίζονται πιο σοβαρά από τους συνομιλητές τους και έχουν σαφώς καλύτερα αποτελέσματα.

Για αυτό πάντα περνάει των Τούρκων στην Ευρώπη και γενικά γιατί εμείς αντί να συνεργαζόμαστε για να βρούμε την καλύτερη δυνατή λύση, απλά περιμένουμε την αποτυχία του προηγούμενου για να πούμε μετά «είδες? στα έλεγα εγώ!!!» «ήταν λάθος ο τρόπος, ο δικός μου τρόπος είναι καλύτερος, ψήφισε με, και όλα θα πάνε καλά» κ.ο.κ.