Αιγαίο, Πετρέλαιο, «Κόκκινες γραμμές» και «Πράσινα άλογα»

Μετά το ΔΝΤ έρχεται στις 14 Μαΐου και ο Ερντογάν . Φέρνει και 10 υπουργούς μαζί του για να συζητήσουμε επί τη ευκαιρία για την βελτίωση των σχέσεων των δύο χωρών…

Τι θα μπορούσε όμως να βελτιώσει το κλίμα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας? Από τη στιγμή που εμείς ΔΕΝ ΖΗΤΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ, (παρά μόνο μην μας ταράζουν τον ύπνο….!!!) σημαίνει ότι για να βελτιωθεί θα πρέπει να δεχθούμε αυτά που ΖΗΤΑΝΕ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ!!!

Είναι γνωστό ότι το Αιγαίο έχει μεγάλα αποθέματα πετρελαίου τα οποία δεν μπορούμε να εκμεταλλευτούμε για τον απλούστατο λόγο ότι δεν ασκούμε το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στο 12 ναυτικά μίλια και να τελειώνει η υπόθεση. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν συμφέρει τους επίδοξους κηδεμόνες μας και βάζουν τους Τούρκους να μας απειλούν με το Casus Beli, κάτι που αποδεχόμαστε εμείς και οι «σύμμαχοι» μας!!!
Κανείς και καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε μέχρι τώρα να αγγίξει το θέμα και για να είμαστε σοβαροί, ούτε κανείς θα το περίμενε από την υπάρχουσα κυβέρνηση. Οπότε τι έχουμε να συζητήσουμε με τους Τούρκους? Μήπως λοιπόν ψάχνουμε τον τρόπο να «κοιμόμαστε ήσυχοι» εις βάρος των Εθνικών συμφερόντων? (Αν και η λέξη «Εθνικό» γίνεται σοβαρή προσπάθεια να καταργηθεί. Είναι μέσα στις βασικές προτεραιότητες )

Η συγκυριαρχία και συνεκμετάλλευση του Αιγαίου είναι Κόκκινη Γραμμή για την Κυβέρνηση? Ή είναι σαν αυτή τη γραμμή που θόλωσε και τελικά χάθηκε ως προς τις μέχρι πρότινος δεσμεύσεις για το ασφαλιστικό, τον 14Ο μισθό, το ΔΝΤ κλπ. Γιατί οι κυβερνώντες όπως έχει γίνει πλέον γνωστό, για τις «κόκκινες γραμμές», μόνο μιλάνε, χωρίς όμως να κοκκινίζουν οι ίδιοι όταν τις καταργούν στην πράξη.

Τα πράγματα είναι απλά. Μας οδήγησαν εκεί που ήθελαν και τώρα αρχίζει η μοιρασιά. Η προσφυγή στο ΔΝΤ σημαίνει ότι χάνουμε την εθνική μας κυριαρχία κατά ένα πολύ σημαντικό μέρος. Πλέον η οικονομική πολιτική κυρίως αλλά και η κοινωνική, θα ασκείται από το ΔΝΤ. Αυτοί θα αποφασίζουν ποια μέτρα θα παρθούν άσχετα ποιους θα πλήξουν.
Θα μπορεί η Ελλάδα να αντιδράσει όταν χώρες που επιβουλεύονται κυριαρχικά δικαιώματα δικά μας κλιμακώσουν τις προκλήσεις τους, ή αλλιώς, θα θέλει? Ή θα συρθούμε σε έναν διάλογο από τον οποίο μόνο να χάσουμε έχουμε?

Οι μνηστήρες αρχίζουν και συσσωρεύονται. Σπρώχνονται ποιος θα πάρει κομμάτι από το Αιγαίο, ποιος από την Μακεδονία, ποιος θα έχει τα δικαιώματα εξόρυξης και εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας. Όλα θα φανούν στην πορεία. Από εμάς εξαρτάται αν θα τα δεχτούμε


«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα»
Ίων Δραγούμης