
«Από τα πρώτα χρόνια της ζωής μου η
Σμύρνη με στοίχειωνε. Υπήρχε παντού στη ζωή μας, στο διαμέρισμα της οδού
Σόλωνος όπου μεγάλωνα. Υπήρχε στις κουβέντες μας, στα όνειρά μας και
στους εφιάλτες μας. Η αποδοχή του διαφορετικού, οι καινούργιες ιδέες, η
μουσική, τα γέλια αλλά και η νοσταλγία για το μαγικό τόπο που περιέγραφε
ο πατέρας μου, υπήρχε με κάθε τρόπο στην καθημερινότητά μας. Καμιά άλλη
πόλη στη γη δεν ήταν τόσο μοναδική» γράφει η σκηνοθέτης και επιμελήτρια
Μαρία Ηλιού.

Οι δύο δημιουργεί κρατούν
αποστάσεις τόσο από μια υπέρμετρα εθνικιστική αφήγηση όσο και από
νεότερες απόπειρες που αποσιωπούν τα τραγικά γεγονότα της καταστροφής,
παραμορφώνοντας την αλήθεια. Ενενήντα χρόνια μετά την καταστροφή, οι δυο
συνεργάτες θέλουν να τιμήσουν τον κόσμο που χάθηκε το 1922 αλλά και
συγχρόνως την επιστήμη της Ιστορίας. Ιστορικοί από την Αμερική και την
Ευρώπη μιλούν στο ντοκιμαντέρ, ενώ Σμυρνιοί, πρώτης, δεύτερης και τρίτης
γενιάς, αφηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες. Μάλιστα, τρεις από
αυτούς, ξετυλίγουν οικογενειακές μικροϊστορίες σε σχέση με τα γεγονότα,
από την ελληνική, την αρμενική και την τουρκική πλευρά, από τα χρόνια
του κοσμοπολιτισμού ως τα χρόνια της καταστροφής.
Το ντοκιμαντέρ και η ομώνυμη φωτογραφική
έκθεση τεκμηριώνονται με σπάνιο φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό
που σταχυολογήθηκε από αρχεία της Αμερικής και της Ευρώπης. Για πρώτη
φορά δημοσιεύονται άγνωστες εικόνες της Σμύρνης από ιδιωτικές συλλογές,
όπως αυτή του Πιέρ Ντε Γκιγκόρντ και από τα αρχεία της Library of
Congress, του Πανεπιστημίου του Πρίνστον και του Χάρβαρντ, του Near East
Relief, του Imperial War Museum, της Pathe, του Albert Kahn Foundation
και άλλων ιδρυμάτων της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Greek Citizen
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου