Μια επίσης μικρή κριτική του χθεσινού debate

Χθες λοιπόν έγινε και το δεύτερο debate. Ποιος ξέρει ίσως γίνει και τρίτο, αν τα βρουν τα κόμματα..
Επειδή κατά γενική ομολογία το debate αυτό είχε στόχο τους αναποφάσιστους έγινε προσπάθεια και αποφεύχθηκαν οι μεγάλες εντάσεις και δόθηκε έμφαση στην συγκροτημένη εμφάνιση και επιχειρηματολογία ώστε να φανεί ποιος είναι πιο κατάλληλος για να κυβερνήσει.

Το παρακολούθησα με αρκετή προσοχή και έχω να παρατηρήσω κατ’ αρχάς για την κ. Χούκλη ότι τα πήγε καλά δεδομένου του πρωτοφανούς για τα Ελληνικά δεδομένα εγχειρήματος, αν και προδόθηκε κάποιες φορές από το άγχος

Ο κ. Παπανδρέου φάνηκε πιο άνετος σαν όρθιος από ότι φαινόταν σαν καθιστός στο προηγούμενο debate. Άλλωστε για αυτό είχε γίνει και από την πλευρά του η πρόταση να είναι όρθιοι οι πολιτικοί αρχηγοί.
Πιστεύω ότι έδωσε πολύ προσοχή στην εικόνα και στις στάσεις που έπαιρνε και λιγότερο στις απαντήσεις. Μιλούσε πολύ αργά και διακεκομμένα. Από τα λεγόμενα του έγινε φανερό ότι δεν υπήρξε και ούτε υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο για την οικονομία. Απλά θεωρεί ότι μπορεί να εισπράξει κάποια οφειλόμενα και να προχωρήσει και βλέπουμε. Προχωράει δηλαδή με υποθετικό σενάριο. Λέει ότι ΘΑ εισπράξει οφειλές και με αυτές ΘΑ κάνει οικονομική πολιτική. Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότερες από τις οφειλές αυτές είναι από φορείς του Δημοσίου και πτωχευμένες επιχειρήσεις .Άρα?? Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να καταλάβει ότι αυτά δεν μπορούν να ισχύσουν. Δηλαδή αν ήταν έτσι δεν θα τα είχαν εισπράξει οι προηγούμενοι? Τι θα αλλάξει? Θα βγουν πόρτα – πόρτα? Άρα ότι είναι να γίνει θα γίνει με άλλο τρόπο και όχι με εισπράξεις οφειλών…. Για την παιδεία είπε ότι θα αυξήσει την δαπάνη στο 5% του ΑΕΠ και θα δώσει άμεσα 1 δις ευρώ., ενώ για το περιβάλλον υπήρξε αντιπαράθεση σε σχέση με αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων επί κυβερνήσεως Σημίτη που είχαν και την υπογραφή του κ. Παπανδρέου. Για την εξωτερική πολιτική και τα θέματα που τέθηκαν αναφέρθηκε στο βέτο που δεν μπήκε για την εξέταση της προόδου της Τουρκίας ως προς την συνέχεια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων στην Ε.Ε. Για τα άλλα θέματα δεν υπήρξε διαφωτιστικός.

Ο κ. Καραμανλής αν και περίμενα ότι θα ήταν πιο επιθετικός αρκέστηκε σε control παιχνίδι. Δεν είπε κάτι διαφορετικό από τα μέχρι τώρα λεγόμενα του και έδειξε ότι κοιτούσε προς τους αναποφάσιστους και για αυτό προσπάθησε να φανεί πιο ήπιος και πιο σοβαρός. Επανέλαβε ότι η συνταγή θα είναι λιτότητα για τα επόμενα δύο χρόνια, αν βεβαίως εκλεγεί και ότι μόνο έτσι θα ανακάμψει η οικονομία (ελέω Κομισσιόν…), ενώ ανέφερε και τι έγιναν τα 100 εκ. ευρώ που δανείστηκε η Χώρα (50 δις σε τόκους δανείων των προηγούμενων κυβερνήσεων του Πασοκ , 10 δις στα εξοπλιστικά λόγο επίσης προηγούμενων συμβάσεων, 7 δις για προηγούμενες ασφαλιστικές ρυθμίσεις κλπ.), προκάλεσε επανειλημμένως τον κ. Παπανδρέου για έλλειψη ρεαλιστικού σχεδίου διακυβέρνησης και ανέβασε την ένταση στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής όπου αναφέρθηκε στο σχέδιο Ανάν , στους αγωγούς στα Σκόπια . Επίσης έγινε αναφορά στον «Βασικό Μέτοχο», το σχέδιο που έπληττε το εκδοτικό και τηλεοπτικό κατεστημένο το οποίο πολεμήθηκε και τελικά δεν πέρασε (και λόγο Ε.Ε.) όχι γιατί ήταν κακό αλλά προφανώς για να προστατευθούν τα εν λόγο συμφέροντα.

Τα πρωτοσέλιδα σήμερα του τύπου που πρόσκειται στον κ. Παπανδρέου θεωρούν ότι είναι ο νικητής, ενώ τα πρωτοσέλιδα που πρόσκεινται στον κ. Καραμανλή (όσα έμειναν έστω…) το αντίθετο.

Εγώ πιστεύω ότι νικητής είναι όποιος επηρέασε τους αναποφάσιστους. Αυτοί κατά κανόνα θέλουν κάποιον που δείχνει ψυχραιμία, πατά στα πόδια του, είναι σαφής σε αυτά που λέει και έχει συγκεκριμένες πολιτικές. Αν το δεχτούμε αυτό τότε νικητής είναι ο κ. Καραμανλής, ενώ ο κ. Παπανδρέου πιστεύω ότι απλώς ικανοποίησε την βάση του κόμματος του σε σχέση πάντα με το προηγούμενο debate. Τώρα αν αυτό αρκεί για να υπάρξει και νίκη στις εκλογές θα το ξέρουμε το βράδυ της 4ης Οκτωβρίου.