ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ. ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ, ΣΠΙΘΑ -ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ!!!

Στον ιστότοπο http://www.dsanet.gr/1024x768.htm  του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών θα βρείτε την αίτηση ακύρωσης κατά του Μνημονίου και τους πρόσθετους λόγους που κατέθεσε ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών ενώπιον Συμβουλίου της Επικρατείας, το ιστολόγιο του ΔΣΑ περί του θέματος αυτού, απομαγνητοφωνημένες όλες τις εκδηλώσεις που διοργάνωσε σχετικά με το μνημόνιο. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η από 15-12-2010 διατύπωση σκέψεων του Καθηγητή Κασσιμάτη για τις νομικές πλημμέλειες που παρουσιάζει η Εισήγηση του Εισηγητή Δικαστή προς το ΣτΕ περί απόρριψης της αίτησης ακύρωσης. Αναμένεται απόφαση από το ΣτΕ. (σ.σ. Ο ως άνω καθηγητής συντόνισε την Ομάδα των Δικηγόρων που συνέταξαν την Αίτηση Ακύρωσης Μνημονίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και ήταν Νομικός Σύμβουλος του Ανδρέα Παπανδρέου, πατέρα του σημερινού Πρωθυπουργού). Στην επισυναπτόμενη με το παρόν εισήγησή του σχετικά με το μνημόνιο, δημοσιευμένη σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή από τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, στην σελίδα 25 αναφέρει ο καθηγητής Κασιμάτης επί λέξει τα εξής: "  Η διατύπωση του εν λόγω όρου (της άνευ όρων παραίτησης από το δικαίωμα της ασυλίας) δεν αφήνει αμφιβολία ότι δεν πρόκειται για παραίτηση από συνήθεις και περιορισμένης σημασίας δικονομικές ή δικαιοδοτικές ασυλίες, όπως  είναι η ετεροδικία κ.ά. Πέρα από αυτού του είδους ασυλίες, καλύπτει σαφώς και τα ουσιαστικά και τα ζωτικής σημασίας δικαιώματα, εξουσίες και γενικά εκφάνσεις του θεμελιώδους στοιχείου  της έννοιας και της υπόστασης του κράτους, που είναι η κυριαρχία. Οι Δανειστές της Ελλάδας θα ήταν λογικό και σύμφωνο με το  δίκαιο να έχουν τα δικαιώματα διασφάλισης και ικανοποίησης των  απαιτήσεών τους που έχει κάθε ιδιώτης δανειστής του κράτους:  δηλαδή τα δικαιώματα ασφαλιστικών μέτρων και αναγκαστικής  εκτέλεσης κατά περιουσιακών στοιχείων του κράτους που δεν  έχουν σχέση με την εθνική κυριαρχία και με απαγορεύσεις δημόσιας τάξης -όπως ισχύει σε όλες τις ευνομούμενες χώρες.   Ο κύκλος των πραγμάτων αυτών είναι αρκετά ευρύς και επαρκής για  την ικανοποίηση των δανειστών. Είναι, συνεπώς, φανερό ότι ο  όρος, όπως διατυπώθηκε από τους Δανειστές, έχει πολιτικό σκοπό. Με την έννοια που είναι διατυπωμένος ο όρος παραίτησης  από τις ασυλίες της εθνικής κυριαρχίας, δεν είναι μόνο ο αυστηρότερος όρος της Σύμβασης. είναι όρος που παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές του δικαίου σε όλα τα επίπεδα: του διεθνούς, του ευρωπαϊκού και του εθνικού δικαίου. Όσο μπορώ να γνωρίζω, είναι όρος πρωτοφανής στις διεθνείς οικονομικές συνθήκες των σύγχρονων δημοκρατιών. Πρόκειται για όρο ο οποίος παραβιάζει τη θεμελιώδη αρχή σεβασμού της κυριαρχίας του κράτους. Απειλεί, θέτει σε κίνδυνο και προσβάλλει στον πυρήνα τους τα κυριαρχικά δικαιώματα, την ίδια την κυριαρχία και την υπόσταση της χώρας. Ο κίνδυνος καθίσταται άμεσος, αν συνδυαστεί με τον όρο της Σύμβασης, ότι οι Δανειστές, όλοι μαζί ή με συμφωνία όλων, μπορούν να μεταβιβάσουν σε τρίτη χώρα τα δικαιώματά τους από τη Σύμβαση (βλ. αμέσως πιο κάτω υπό β). Ο όρος αυτός, μέσα από την απειλή της κυριαρχίας του κράτους -έννοια της οποίας η περιεκτικότητα καλύπτει όλα τα συνταγματικά δικαιώματα και όλες τις συνταγματικές αρχές- προσβάλλει τη δημοκρατική αρχή και τα πολιτικά δικαιώματα, καθώς και τα συνταγματικά και τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων. Ο όρος είναι, επίσης, αντίθετος προς την αρχή του κράτους δικαίου, προς την αρχή της συμβατικής ισότητας και προς την αρχή της αναλογικότητας, όχι μόνο ως υπέρμετρος και καταχρηστικός, αλλά και ως άσχετος προς το αντικείμενο της Σύμβασης, για τη διασφάλιση του οποίου τέθηκε. Τέλος είναι αντίθετος προς τη θεμελιώδη αρχή σεβασμού της πολιτείας, ως κοινωνικής, πολιτικής και νομικής οντότητας, και προς  την αρχή του κράτους δικαίου, λόγω του στοιχείου καταλυτικού εξαναγκασμού και σε ανεπίτρεπτο βαθμό απειλής της ως οφειλέτη που ενέχει" Σας αποστέλλω επίσης και τα πρακτικά της εκδήλωσης που διοργάνωσε ο Δικηγορικός Σύλλογος την 15η Ιουλίου 2010 σχετικά με την δανειακή σύμβαση. Στον ιστότοπο http://www.youtube.com/embed/g9uvGFsNP2M?rel θα βρείτε την ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη στο REX την 17-1-2011 που διοργάνωσε: 1) ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών 2) η Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία 3) ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος 4) ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος 5) ο Συμβολαιογραφικός Σύλλογος Αθηνών 6) το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος 7) η Ομοσπονδία Συλλόγων Εκπαιδευτικού Προσωπικού ΤΕΙ Ο κος Θεοδωράκης εφιστά την προσοχή όλων των Ελλήνων στα λόγια του Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Γεώργιου Κασιμάτη, ότι τέτοιοι όροι δανειακής σύμβασης δεν έχουν συναφθεί ποτέ ως τώρα στην Ιστορία της Ανθρωπότητας, ούτε καν σε αποικιοκρατικές συμβάσεις. Το άρθρο 14 παρ. 5 του Μνημονίου προβλέπει "αμετάκλητη και άνευ όρων" παραίτηση από την ασυλία προστασίας της Εθνικής Κυριαρχίας της Ελλάδος. Ο κος Θεοδωράκης επίσης κάνει λόγο για προσβολή όλων αυτών που πολέμησαν, βασανίστηκαν, εξορίστηκαν για την δημοκρατία και την ελευθερία του Τύπου, για να δουν τώρα να βασιλεύει η χουντική λογοκρισία. Ανέφερε περί ανυπαρξίας Δημοκρατίας, και ύπαρξης ολοκληρωτισμού, ύστερα και από τις τελευταίες Δημοτικές Εκλογές, λόγω έλλειψεως επαρκούς λαικού ερείσματος. Έκανε επίσης λόγο για εξάρτηση της Ελλάδας από Ξένες Δυνάμεις με τρόπους ραφιναρισμένους και αόρατους για τους ανύποπτους πολίτες. Γραπτό κείμενο της ομιλίας, μέρος της οποίας απήυθυνε ο Θεοδωράκης, θα βρείτε εδώ: http://www.spitha-kinima.org/2010-12-04-01-24-36/--rex.html.  ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗ ΚΑΘΕ ΕΝΝΟΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΥ Περί χουντικής διαδικασίας ενώπιον Ποινικού Δικαστηρίου γίνεται λόγος στην μαγνητοσκοπημένη  συνέντευξη τύπου στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών από τους Συνηγόρους των κατηγορουμέων για συμμετοχή στην Δίκη των Πυρήνων της φωτιάς, την οποία μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο http://www.youtube.com/watch?v=GRpT3tsmxfw. Ο τρόπος διεξαγωγής αυτής της Δίκης συνιστά ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΟΜΙΚΟ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ανεξαρτήτως ενοχής ή αθωότητας των κατηγορουμένων. Πριν ακόμα γίνει η έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας στο Ακροατήριο έχει ήδη παραβιασθεί το Δικαίωμα των κατηγορουμένων σε Αμερόληπτο Δικαστήριο, σε Δίκαιη Δίκη και σε Δημόσια Διαδικασία.  Οι Συνήγοροι των κατηγορουμένων ομιλούν περί εμφανούς και απροκάλυπτης καταγραφής των στοιχείων των ταυτοτήτων των εισερχομένων στην Αίθουσα του Δικαστηρίου, περί βιαιοπραγίας αστυνομικών κατά ανθρώπου που παρακολουθούσε την διαδικασία, περί κατάφωρης παραβίασης των κανόνων της Ποινικής Δικονομίας. Τέλος κάνουν λόγο περί θυσίας των κατηγορουμένων συνιστάμενης στην παραίτηση του δικαιώματος υπεράσπισης από συνήγορο της επιλογής τους, προκειμένου να διασφαλιστεί το δικαίωμά του καθενός σε Δίκαιη Δίκη. Αυτά τα ως άνω σε συνδυασμό και με τον ψηφισθέντa νόμο Περί Εξορθολογισμού και Βελτίωσης στην Απονομή της Ποινικής Δικαιοσύνης (Ν. 3904/23-12-2010) αποδεικνύουν ότι πρώτα εκάμφθη το ηθικό των Ενόπλων Δυνάμεων (ιδίως στα Ίμια), έπειτα αφελληνίζεται η Παιδεία και λίαν προσφάτως εκπορθείται το τελευταίο οχυρό, η Δικαιοσύνη. Ειδικά ο νέος Νόμος Απονομής Ποινικής Δικαιοσύνης, εκτός από τις ομολογουμένως θετικές εξελίξεις στην ποινική καταστολή και την ποινική συνδιαλλαγή, επέφερε αλλαγές στην καθ' ύλην αρμοδιότητα των Δικαστηρίων με τέτοιο τρόπο, ώστε η ανθρωποκτονία εξ αμελείας και η επικίνδυνη σωματική βλάβη να δικάζονται εις το εξής από τα Μονομελή Πλημμελειοδικεία, τα οποία συνθέτουν πρωτόπειροι και κατά τεκμήριο ευεπηρέαστοι Δικαστές. Τον Δεκέμβριο 2010 νομοθετήθηκε λοιπόν η επικίνδυνη σωματική βλάβη και η ανθρωποκτονία εξ αμελείας να δικάζονται από Μονομελή Πλημμελειοδικεία και όχι από τα Τριμελή κατά το προισχύσαν Δίκαιο και τον Ιανουάριο 2011, ένα μήνα μετά, ξεκίνησαν οι πολιτικές συζητήσεις περί περιορισμού, άρσεως ή "οριοθέτησης" του Πανεπιστημιακού Ασύλου, εξ αφορμής (?) της κατάληψης της Νομικής Σχολής Αθηνών από λαθρομετανάστες. Η χρονική αυτή συγκυρία μόνο συμπτωματική δεν μπορεί να θεωρηθεί και συνιστά προάγγελλο μελλοντικών δεινών για την Γενιά μας. Αναφορικά με την θέσπιση αυστηρότερων νόμων για το ήδη θεσπισθέν ως τέτοιο έγκλημα της φοροδιαφυγής και τις σκέψεις περί ποινικοποίησης της μη επικύρωσης εισητηρίου στα ΜΜΜ και μη καταβολής τελών διοδίων, επισημαίνονται τα εξής: Κατά το ποινικό δίκαιο έγκλημα είναι ό,τι ορίζει ο νομοθέτης ως τέτοιο, δήλαδή κάθε "πράξη άδικη και καταλογιστή στο δράστη της που τιμωρείται από το νόμο" κατά τον ορισμό του άρθρου 14 Ποινικού Κώδικα. Έτσι το Νομικό - όπως ορίζεται από το Ποινικό Δίκαιο- Έγκλημα, είναι κατασκεύασμα του Νομοθέτη και ως τέτοιο, ενέχει ένα βαθμό αυθαιρεσίας και είναι συμβατικό. ("Εγκληματολογία" Στέργιος Αλεξιάδης, Εκδ. Σάκκουλας, 1989, σελ. 77). Αντίθετα ο ορισμός του Πραγματικού Εγλήματος δίδεται από την Επιστήμη της  Εγκληματολογίας ως κάθε "εκδήλωση ανθρώπινης δράσης, η οποία είναι επικίνδυνα αντικοινωνική". Το Νομικό Έγκλημα -  που θεσμοθετεί το Ποινικό Δίκαιο - διαφοροποιείται ανά τόπο και χρόνο. Αντίθετα το Πραγματικό Έγκλημα - που οριοθετεί η Εγκληματολογία -  υπάρχει στην συνείδηση κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτως τόπου, χρόνου και όρων κοινωνικής οργάνωσης, ως κάθε πράξη που προσβάλλει τα αισθήματα της αγαθότητας και του οίκτου. ("Εγκληματολογία" Στέργιος Αλεξιάδης, Εκδ. Σάκκουλας, 1989, σελ. 78 επ.). Δέον επισημανθεί επίσης ότι ο βασικός τρόπος επιβολής των απόψεων της άρχουσας τάξης επί των λαικών στρωμάτων και της εδραίωσης της Εξουσίας, είναι η θέσπιση κανόνων Ποινικού Δικαίου και η ποινικοποίηση συμπεριφορών που αντιτίθενται στις απόψεις της κυρίαρχης τάξης, με συχνό αποτελέσμα την απόκλιση του θεσμοθετημένου Ποινικού Δικαίου από το κοινό περί δικαίου αίσθημα. (Α. Χαίδου "Το Σωφρονιστικό Σύστημα, Ζητήματα Θεωρίας και Πρακτικής", Εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, 2002). Έτσι στο Ελληνικό Ποινικό Δίκαιο έχουν κατά διαστήματα θεσπισθεί Ποινικοί Νόμοι για λόγους οικονομικούς που τιμωρούν συμπεριφορές που μόνο εγκλήματα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν κατά την Εγκληματολογία, όπως για παράδειγμα η μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών, η παράβαση του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού, κλπ. Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι δεν είναι αποδεκτό από τους Νομικούς, ούτε ανεκτό από τους Πολίτες να αυστηροποιηθεί η ήδη τιμωρητή από τον Ποινικό Νόμο συμπεριφορά της φοροδιαφυγής και να θεσμοθετηθεί η τιμωρία από τον Ποινικό Νόμο της μη πληρωμης διοδίων και εισητηρίων, καθώς εκτός του ότι αφορούν τεράστιο τμήμα του πληθυσμού, σίγουρα δεν προσβάλλουν τα αισθήματα της αγαθότητας και του οίκτου. Ειδικότερα σχετικά με την μη καταβολή τελών διοδίων και την μη επικύρωση εισητηρίου στα ΜΜΜ επισημαίνω τα εξής: Αν οι απόψεις των παραβατών εκφράζουν αντιλήψεις παγιωμένες σε ευρύτερα πληθυσμιακά στρώματα, εκ των πραγμάτων αποκτούν δικαιολογητικό έρεισμα ορθότητας. Όσο μεγαλύτερη είναι στην κοινωνία η απήχηση μιας άποψης, τόσο περισσότερο κατανοητή και νομικά δικαιολογήσιμη είναι, ή προβάλλει η πράξη, με τελική κατάληξη - αν το ποσοστό αποδοχής της πράξης καταστεί κυριαρχικό - την νομοθετική αναγνώριση και κατοχύρωση της ιδεολογίας και την αποποινικοποίηση της τελευταίας. (σ.σ. πρβλ. και αποποινικοποίηση της μοιχείας) Η απήχηση, από ένα άλλο πρίσμα, συνδέεται και με την επιδιωκόμενη από την πράξη του εκ πεποιθήσεως εγκληματία "λύση". Αν η πράξη του στοχεύει στην "ρύθμση- επίλυση" προβλήματος, που δεν αφορά αποκλειστικά δική του ρήξη με το περιβάλλον και δεν ενσωματώνει στοιχεία ιδιωτικού θέματος, αλλά που αφορά και ενδιαφέρει και ευρύτερα τμήματα πολιτών, τότε αναδύεται και μιά ανάληψη ηθικής ευθύνης και για τον συνάνθρωπο. ("Ο εκ πεποιθήσεως εγκληματίας" Θρασύβουλος Κονταξής, Εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη 2001, σελ. 225.) Αναφορικά με το διαδεδομένο αδίκημα της φοροδιαφυγής, παραπέμπω στην επιγραμματική ρήση του La Chausee, "Όταν όλοι έχουν άδικο, τότε όλοι έχουν δίκαιο". ("Τα οικονομικά εγκλήματα" Νέστωρ Κουράκης, Εκδ. Σάκκουλας, 1982, σελ. 9). Κάνω δε έκκληση προς προβληματισμό του αναγνώστη: εξάντλησε η κυβέρνηση όλα τα μέσα παραγωγής εθνικού πλούτου και αξιοποίησης εθνικών πόρων, ώστε μετ' επιτάσεως να διεκδικεί φόρους και να τιμωρεί με Ποινικό Νόμο την μη καταβολή αυτών? Δίδω εν μέρει απάντηση στο μέτρο που αφορά την ανάπτυξη της επιστημονικής έρευνας και την αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της χώρας: Σύμφωνα με δημοσίευμα του "Βήματος της Κυριακής" (ΒηMagazino, 23 Ιανουαρίου 2011) με τίτλο "Τα πάθη και τα θαύματα του Δημόκριτου", "Ο δρ. Βασίλης Μπελεσιώτης ήταν εδώ το 1978, όταν ο Δημόκριτος -και μαζί του ο κόσμος όλος- πρωτοπορούσε στην αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας...Σήμερα είναι διευθυντής ερευνών του εργαστηρίου που ασχολείται με τα ηλιακά. "Πριν από ενάμιση χρόνο" τονίζει ο ίδιος, "με την σύμπραξη του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου και της εταιρείας Sol Energy, υποβάλαμε στο ΕΣΠΑ, μια πολύ ενδιαφέρουσα, κατά την κρίση μας, πρόταση πλήρους εκμετάλλευσης της ηλιακής ενέργειας σε κτίρια. Προέβλεπε την παραγωγή ηλεκτρικής ισχύος με θερμικούς ηλιακούς συλλέκτες και μηχανές οργανικού κύκλου. Παρ' ότι έλαβε υψηλή βαθμολογία ως σχέδιο, τελικά απορρίφθηκε από τους αρμόδιους αξιολογητές με το σκεπτικό ότι δεν συμμετείχαν ερευνητικά κέντρα και ΑΕΙ της Περιφέρειας." Αυτό που έπαθε το Εργαστήριο Ηλιακών Συστημάτων δεν είναι τίποτε μπροστά στο τσουνάμι που πλήττει τους τελευταίους μήνες όλα τα ερευνητικά κέντρα και τα Πενεπιστήμια της Χώρας. Κονδύλια ύψους 1,54 δισ. ευρώ από το ΕΣΠΑ, που θα έπρεπε να είχαν δοθεί από το Φεβρουάριο του 2010 για την προώθηση της καινοτομίας και της έρευνας στα επιστημονικά ιδρύματα, παραμένουν αδιάθετα με άμεσο κίνδυνο την οριστική τους απώλεια....Ο αριθμός των συμβασιούχων ερευνητών χρόνο με τον χρόνο μειώνεται και το πρόγραμμα διδακτορικών και μεταδιδακτορικών υποτροφιών σε νέους επιστήμονες κοντεύει να σταματήσει. Επιπλέον το Εργαστήριο Ισοτοπικής Υδρολογίας, ο μοναδικός φορέας που ελέγχει και εντοπίζει τα αποθέματα νερού στο υπέδαφος- με υπερεικοσαετή μάλιστα προσφορά σε ζητήματα λειψυδρίας- κινδυνεύει με κλείσιμο λόγω έλλειψης προσωπικού..." Στην Ελλάδα υπάρχουν προς αξιοποίηση νέοι επιστήμονες, φυσικός πλούτος, πολιτιστική κληρονομιά και αντί να τα αξιοποιούνται για παραγωγή πλούτου, θεσπίζονται νέοι ποινικοί νόμοι, των οποίων το περιεχόμενο- στην παρούσα ειδικά περίσταση- προσκρούει στο Κοινό Περί Δικαίου Αίσθημα. ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ  - ΚΑΜΨΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΗΘΙΚΟΥ  Παρελθούσας και της Επετείου της υπεράσπισης των Ιμίων και του θανάτου των τριών Αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού την 31η Ιανουαρίου 1996, σας αποστέλλω το επισυναπτόμενο έγγραφο, συντάκτρια του οποίου δεν είμαι εγώ και περιορισμένη γνώση έχω ως προς το θέμα, προς δημιουργία προβληματισμού σχετικά με την απόπειρα αφελληνισμού της Ιστορίας μας από τα σχολικά ακόμα χρόνια. Σκέψεις εμπεριστατωμένες και τεκμηριωμένες από τους ειδικούς εξ υμών λόγω θέσεως και σπουδών, είναι ευπρόσδεκτες προς τον σκοπό σχηματισμού πλήρους απόψεως ως προς το θέμα αυτό. Στις 31 Ιανουαρίου και ώρα 01:40 Τουρκικές ειδικές δυνάμεις αποβιβάζονται στη Μικρή Ίμια. Στις 05:30 της ίδιας μέρας ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που απονηώθηκε από τη φρεγάτα Ναυαρίνο για να διαπιστώσει την παρουσία των Τούρκων στη βραχονησίδα κατέπεσε κατά την επιστροφή του στη φρεγάτα και τα τρία μέλη του πληρώματος, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώθηκαν. Σχετικά με τις αιτίες πτώσης του ελικοπτέρου έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις. Η επίσημη θέση του Πολεμικού Ναυτικού είναι ότι το ελικόπτερο κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου (Vertigo). Ωστόσο, υπάρχει διαδεδομένη στην Ελλάδα η άποψη ότι το ελικόπτερο καταρρίφθηκε είτε από το Τουρκικό Ναυτικό είτε από τους τούρκους καταδρομείς που υπήρχαν πάνω στο νησί, και ότι η αληθινή αιτία της πτώσης αποκρύφτηκε προκειμένου να λήξει η κρίση και να μην οδηγηθούν οι δύο χώρες σε γενικευμένη σύρραξη ή ακόμα και σε πόλεμο. Στον                ιστότοπο http://www.youtube.com/watch?v=wq8xeqKgtKc&feature=related  θα δείτε τον τέως Πρωθυπουργό Κ. Σημίτη από το βήμα της Βουλής να ευχαριστεί την Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για την πρωτοβουλία και την βοήθειά τους στα Ίμια και τους παρισταμένους στο Κοινοβούλιο βουλευτές να τον προπηλακίζουν. Πρόεδρος τότε του Ελληνικού Κοινοβουλίου ήταν ο Απόστολος Κακλαμάνης, που προσπάθησε να καταστείλει τις φωνές των οργισμένων βουλευτών κατά του Πρωθυπουργού. Αυτός ήταν ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου, ο οποίος προπηλακίσθηκε με την σειρά του από τους Έλληνες Πολίτες στην πλατεία Κοραή την Πρωτομαγιά του 2010. ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΑ  Ολοκληρώνω με την φράση του καθηγητή κ. Κασιμάτη ότι "η εξουσία που ασκείται σήμερα στην Ελλάδα είναι ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, DE FACTO ΕΞΟΥΣΙΑ", την οποία μπορείτε να παρακολουθήσετε στο τέλος της συνέντευξης του Δ. Αντωνίου, μηνυτή για Εσχάτη Προδοσία των 173 Βουλευτών που ψήφισαν το μνημόνιο, για την οποία ήδη ξεκίνησε προκαταρκτική εξέταση, στον ακόλουθο ιστοσύνδεσμο http://www.livestream.com/114news/video?clipId=flv_168b4853-c83f-4ac4-8492-9cc34a958a08. Παρά τις έμμεσες μεθόδους κρατικής καταστολής που μετέρχεται το σύγχρονο Πολιτικό Πραξικόπημα, σε σχέση με τις βίαιες και άμεσες μεθόδους καταστολής που χρησιμοποιούσε το Στρατιωτικό Πραξικόπημα του 1967 και σε σχέση με τις μεθόδους των Δυνάμεων Κατοχής του 1940, όλο και περισσότεροι Έλληνες αποκτούν συνείδηση "Εκ Πεποιθήσεως Εγκληματία" (παραβάτη του Νόμου για λόγους συνείδησεως), η δε δράση τους συνιστά πολιτική αντίδραση, στο καθεστώς κατοχής και ολοκληρωτισμού που κυβερνούν σήμερα συγχρόνως την Ελλάδα. Αν περιορισθεί όμως ο πολίτης μόνο στην εκ πεποιθήσεως τέλεση εγκλήματος, δίδεται ένα στίγμα μόνο της λαικής δυσαρέσκειας, ενώ συγχρόνως ενισχύεται η ακαμψία και η αυστηρότητα από την πλευρά των κυβερνώντων και έτσι δεν ευρίσκεται ουσιώδης λύση στα Εθνικά Ζητήματα. Λύση είναι 1) η γνώση, 2) η μετάδοση της γνώσης, 3) η σταθερή στάση, 4) η διατύπωση άποψης και τέλος 5) η δράση με μακρόπνοο σχέδιο. Σε επόμενο μήνυμα θα σας παρουσιάσω άρθρο του Καθηγητή μου στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, κυρίου Χατζή Αριστείδη, για την έλλειψη λαικού ερείσματος στην σύγχρονη δημοκρατία, με την έκκληση να λαμβάνετε όσο το δυνατόν περισσότερη πληροφόρηση για τους πολιτικούς και να προσέρχεστε ΠΑΝΤΑ στις εκλογές να ψηφίζετε.   Καλό Αγώνα και Καλή Δύναμη! πηγή: