Τι έλεγε ο Πρ. Παυλόπουλος στις 22/09/2011 για το τέλος ακινήτων. Τι λέει τώρα!

Σημ. Αυτά συμβαίνουν όταν αναθέτουμε την διακυβέρνηση της χώρας σε επαγγελματίες καρεκλοκένταυρους. Και ο Παυλόπουλος στο κλαμπ της κωλοτούμπας, όπως πριν και ο Βορίδης??. Για τον Παυλόπουλο μπορεί πλέον η σιωπή του να θεωρηθεί απάντηση? Αν ναι τότε μιλάμε για άλλη μία κωλοτούμπα. Αν όχι....? Δεν υπάρχει το "αν όχι" . Η΄είσαι μαζί μας ή εναντίον μας. Η΄ξεκαθαρίζεις την θέση σου ή άντε στο.... καλό.... !

---

Λάβρος κατά της Κυβέρνησης ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος! Επί 13 λεπτά, σφυροκοπούσε τον κ. Βενιζέλο και ξιφουλκούσε εναντίον του τερατουργήματος, της τροπολογίας που νομοθετούσε το ειδικό τέλος ακινήτων και που υποχρέωνε τη ΔΕΗ να το εισπράττει, υπό την απειλή της διακοπής της ηλεκτροδότησης.

Θα πρέπει να χάρηκε πολύ αυτή την ομιλία του ο κ. Παυλόπουλος. Κατατρόπωσε τον Υπουργό, ο οποίος -γνωρίζοντας ότι είχε παραβεί τον κανονισμό της Βουλής επί του διαδικαστικού και άπειρα άρθρα του Συντάγματος επί της ουσίας- δεν είχε και πολλά να αντικρούσει. Άλλωστε, ο κ. Παυλόπουλος, "έπαιζε" στο γήπεδό του! Το Δημόσιο Δίκαιο και το Σύνταγμα, είναι η ειδικότητά του.

Ήταν βέβαιο ότι θα έκανε και καλή εντύπωση στα ΜΜΕ, αφού φάνηκε φιλολαϊκός. Τον χειροκρότησε όλο το κόμμα! Θα έκανε και καλή εντύπωση στον Αρχηγό...

Διαβάστε. Διαβάστε με προσοχή (μάλιστα στα κρίσιμα σημεία έχουμε κάνει τις επισημάνσεις) την εμπνευσμένη ομιλία του κ. Παυλόπουλου, με την οποία κατακεραύνωσε τον Υπουργό των Οικονομικών κ. Βενιζέλο, αλλά και ολόκληρη την Κυβέρνηση.

Τα επιχειρήματά του είναι ατράνταχτα! Πρόκειται, λέει, για μία καταρράκωση του Συντάγματος, το οποίο παραβιάζεται με τον πιο ωμό τρόπο. Δεν πρόκειται για τέλος. Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για φόρο. Και είναι αντισυνταγματικός! Η Κυβέρνηση κάνει σαν τους φραγκισκανούς μοναχούς και βαφτίζει το κρέας σε ψάρι. Θα πέσει στο πρώτο δικαστήριο, το να εισπράττεται αυτό από τη ΔΕΗ. Θα γελάνε οι δικαστές!

Αυτά όμως ήταν τότε. Στις 22 Σεπτεμβρίου, όταν το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας ήταν ακόμη στην αντιπολίτευση. Σήμερα, η Νέα Δημοκρατία συμμετέχει στην Κυβέρνηση. Σήμερα ο Παπανδρέου έχει πέσει και οι (πολυπόθητες) εκλογές είναι κοντά. Και η (αναβαπτισμένη) Νέα Δημοκρατία, πιο κοντά στην εξουσία.

Σήμερα σιωπή. Σήμερα "ποιούμε τη νήσσαν". Σήμερα λέμε ότι η χώρα πρέπει να πετύχει τους δημοσιονομικούς της στόχους. Σήμερα είναι "ratione temporis", γιατί, "μόλις οριστικοποιηθούν αυτές οι απαραίτητες ενέργειες για να μπορέσει η χώρα τουλάχιστον να ξεκινήσει, πρέπει να πάμε αμέσως σε εκλογές, γιατί; Γιατί είναι θέμα δημοκρατίας -το τονίζω- και η δημοκρατία είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό αγαθό". (από την αγόρευση του κ. Παυλόπουλου, κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων της Κυβέρνησης).

- Και η αντισυνταγματικότητα; το κρέας που έγινε ψάρι; το ότι ο κόσμος δε μπορεί να πληρώσει; ο λαός;

- Τί μου λες τώρα; Ποιός λαός ρε;

Δείτε και θαυμάστε το "πριν". Και διαβάστε και το "μετά".

(Αν θέλετε και εάν το αντέχετε, δείτε την ομιλία του κ. Παυλόπουλου σε βίντεο.)

Το απόσπασμα από τα Πρακτικά της Βουλής της 22-9-2011 (δείτε σελίδα 52 στο αρχείο ή 17419 στην αρίθμηση των Πρακτικών)

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, για μιαν ακόμη φορά βρισκόμαστε μπροστά σε νομοθετική πρωτοβουλία, η οποία πέρα από τις τεράστιες κοινωνικές αδικίες τις οποίες δημιουργεί, καταρρακώνει το Σύνταγμα.

Κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, έχετε αντιληφθεί ότι έχουμε Σύνταγμα σ' αυτό τον τόπο και ότι, όταν παραβιάζουμε τόσο ωμά το Σύνταγμα, στην ουσία υπονομεύουμε την ποιότητα της δημοκρατίας; Δεν μπορεί εν ονόματι αυτού του τρόμου τον οποίο σπέρνει η Κυβέρνηση στο λαό, να θεωρούμε ότι μπορεί να παραβιάζεται το Σύνταγμα κατά τον πιο ωμό τρόπο. Τίθεται πραγματικά θέμα ποιότητας δημοκρατίας. Γι' αυτό πήρα το λόγο. Γιατί οι ομιλίες των συναδέλφων μου, περισσότερο αρμόδιων εμού, επί του οικονομικού ζητήματος, με κάλυψαν. Είμαι, όμως, υποχρεωμένος να θέσω εδώ ορισμένα ζητήματα τα οποία όχι μόνο θα τα βρούμε μπροστά μας μέσα στη Βουλή, θα τα βρει η Κυβέρνηση μπροστά της από τα ελληνικά δικαστήρια. Γιατί υπάρχουν, κύριε Υπουργέ, ελληνικά δικαστήρια, υπάρχει δικαιοσύνη και αυτή θα λειτουργήσει.

Αναφέρομαι, συνοπτικά κατ' ανάγκη, στα θέματα που θέτει αυτή η τροπολογία, για το ειδικό τέλος ακίνητης περιουσίας. Όπως συζητείται τίθενται θέματα και διαδικαστικά, αλλά τίθενται βεβαίως και τεράστια θέματα ουσίας. Για μια ακόμη φορά, κύριε Υπουργέ, φέρνετε το θέμα με τροπολογία και αποφεύγετε με τον τρόπο αυτό το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, το οποίο είναι βέβαιο, με βάση και τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ότι θα σας έθετε προφανή θέματα συνταγματικότητας. Δεν είναι η πρώτη φορά. Όταν έχετε κάποιο θέμα το οποίο όζει αντισυνταγματικότητας το φέρνετε με τροπολογία και ούτε το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής δεν μπορεί να παρέμβει.

Δεύτερον, τι παρατηρήσαμε εδώ; Η τροπολογία υφίσταται συνεχώς τροπολογίες. Τις υφίσταται με τη μορφή δήθεν αναδιατυπώσεων, δήθεν απλών προσθηκών. Ετέθη από όλους τους συναδέλφους, τον κ. Λαφαζάνη, τον κ. Βορίδη και φυσικά από τον κ. Κεφαλογιάννη. Παραβιάζετε ευθέως τις διατάξεις του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής ως προς τον τρόπο με τον οποίο κατατίθενται οι τροπολογίες.

Στην Αναθεώρηση του 2001 κάναμε σημαντικές προσπάθειες να εξορθολογίσουμε τη νομοθετική εργασία, να αποκαταστήσουμε το ρόλο της Βουλής και του Βουλευτή. Τα παραβιάζετε ωμά. Βαφτίζετε το κρέας ψάρι σαν τους φραγκισκανούς μοναχούς, τις τροπολογίες σε προσθήκες, και βλέπουμε τι συμβαίνει, πώς συζητούνται. Δεν ξέρουμε καν τι συζητάμε πολλές φορές. Ήρθε η τροποποίηση του κυρίου Υπουργού που στην ουσία, παρά το ότι δεν το λέει, καθιστά εις το διηνεκές το φόρο αυτό ένα βάρος για τον Έλληνα πολίτη.

Υπ' αυτούς τους όρους συζητάμε. Αλλά ας μη μείνω στη διαδικασία, που και αυτή έχει τη σημασία της. Να έρθω στην ουσία του πράγματος, της αντισυνταγματικότητας που είναι κραυγαλέα. Σας το λέω, θα το βρείτε μπροστά σας με την πρώτη απόφαση διοικητικού πρωτοδικείου. Είμαι βέβαιος ότι το Συμβούλιο Επικρατείας, λόγω μείζονος σημασίας του θέματος, θα εφαρμόσει το άρθρο 1 του ν. 3900/2010 και με πιλοτική δίκη θα το φέρει για να λυθεί αυτό το πρόβλημα το οποίο αποτελεί κυλώνειο άγος σε βάρος του ελληνικού λαού.

Πρώτον, ο φόρος αυτός -γιατί περί φόρου πρόκειται, θα το δούμε και στη συνέχεια- εισπράττεται από τη ΔΕΗ. Καλά, ένας δεν είδε από το Υπουργείο τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας την απόφαση 1934/1998, το σκεπτικό 11 της οποίας ορίζει -ήταν με αφορμή τα πρόστιμα για τα παρκόμετρα- ότι όταν έχουμε άσκηση δημόσιας εξουσίας -και εκεί επρόκειτο για απλό πρόστιμο- δεν μπορεί να την αναθέτει σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, γιατί η άσκηση δημόσιας εξουσίας ανήκει σε όργανα του δημοσίου κατά τάξη αρμοδιότητας, αλλιώς παραβιάζεται και το άρθρο 1 παράγραφος 3, η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και το άρθρο 26 παράγραφος 2, περί διάκρισης των εξουσιών; Αυτά είπε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας από το 1998, που δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα.

Η ΔΕΗ τι είναι; Η ΔΕΗ δεν είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου; Θα μου πείτε, είναι ΔΕΚΟ. Μα είναι ΔΕΚΟ, αλλά είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, ανώνυμη εταιρεία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο. Αδύνατο να της ανατεθεί τέτοια αρμοδιότητα κατά το Σύνταγμα. Είναι αντισυνταγματικό. Θα πέσει στο πρώτο δικαστήριο, το να εισπράττεται αυτό από τη ΔΕΗ. Αυτό να το ξέρουμε.

Μπορεί να μου πείτε βεβαίως ότι δεν μπορεί σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, σε ΔΕΚΟ, να αναθέτει ο νόμος αρμοδιότητες άσκησης δημόσιας εξουσίας; Δεν μπορεί να έχουμε τα λεγόμενα -και συγνώμη που μπαίνω σε νομικούς δρόμους, σε νομικές ατραπούς, αλλά είναι η δουλειά μας και εδώ- διφυή νομικά πρόσωπα που τους αναθέτει ο νομοθέτης σε ορισμένες περιπτώσεις και αρμοδιότητες άσκησης δημόσιας εξουσίας; Δεν είχε συμβεί παλαιότερα με τον ΟΤΕ; Δεν συμβαίνει ακόμη και σήμερα με τον ΟΛΠ για το λιμάνι; Ναι, είναι αλήθεια. Αλλά ποια άσκηση δημόσιας εξουσίας; Τη συναφή με το αντικείμενό τους. Και η ΔΕΗ μπορεί να έχει αρμοδιότητα άσκησης δημόσιας εξουσίας, αλλά αρκεί να είναι συναφής με το αντικείμενό της. Αλλά εδώ είναι αδιανόητο. Καταργούμε τις φορολογικές αρχές, γιατί υποτίθεται ότι δεν μπορούν να εισπράξουν, και αναθέτουμε την πιο στυγνή φορολογική αρμοδιότητα στη ΔΕΗ; Και ταυτοχρόνως όχι απλώς δεν συνάδει με τη δική της αρμοδιότητα που είναι η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά έχουμε και ως κύρωση το να κόβεται το ηλεκτρικό ρεύμα στο κάθε νοικοκυριό, γιατί η ΔΕΗ πρέπει να ασκήσει αντισυνταγματική αρμοδιότητα. Πού ακούστηκαν αυτά τα πράγματα;

Επίσης, μπορεί να μου πείτε: Δεν εισπράττει η ΔΕΗ το τέλος της ΕΡΤ, αυτή την ώρα; Πρώτον, πρόκειται περί τέλους, δεν πρόκειται περί φόρου. Δεύτερον, είδατε τις συνέπειες αν δεν το πληρώσεις; Φτάνει σε αυτές τις συνέπειες της δαμοκλείου σπάθης που βάζουμε τώρα με αυτή την τροπολογία; Αλλά εκεί σας είπα είναι τέλος, δεν είναι φόρος. Εδώ είναι φόρος, ο οποίος δεν μπορεί να εισπραχθεί από τη ΔΕΗ. Παραβιάζετε, κατά τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας -το τονίζω και πάλι- και το άρθρο 1 παράγραφος 3 περί λαϊκής κυριαρχίας και το άρθρο 26 παράγραφος 2 περί διάκρισης των εξουσιών.

Έρχομαι στην ουσία της αντισυνταγματικότητας. Το λέτε «τέλος». Άλλη περίπτωση φραγκισκανών μοναχών που βαφτίζουν το κρέας ψάρι, όπως έλεγα προηγουμένως. Είναι «τέλος» αυτό; Όλοι γνωρίζετε και όλοι γνωρίζουν, κατά τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ότι το «τέλος» έχει δυο βασικά χαρακτηριστικά: Την ανταποδοτικότητα και την αναλογικότητα. Πρέπει να είναι ανταποδοτικό για να είναι «τέλος», δηλαδή πρέπει να σου αποδίδει και να υπάρχει μάλιστα αναλογικότητα μεταξύ αυτού του οποίου καταβάλλεις και εκείνου που σου αποδίδεται. Ποια είναι η ανταποδοτικότητα εδώ; Εδώ είναι το πιο αντισυνταγματικό χαράτσι που επεβλήθη ποτέ. Δεν το έχει καμμία ευρωπαϊκή χώρα.

Ο κ. Βενιζέλος πήρε την απάντησή του όταν του είπαν και οι Υπουργοί στην Πολωνία: «Ποιος σου είπε να βάλεις τέτοιο φόρο; Σε ποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα υπάρχει με αυτή τη μορφή;».

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Θα μου επιτρέψετε, κύριε Πρόεδρε, δυο-τρία λεπτά περισσότερο γιατί είναι σημαντικό, κατά την εκτίμησή μου, το ζήτημα;

Θα μου πείτε: Δεν υπάρχει το ΕΤΑΚ, το ειδικό τέλος ακίνητης περιουσίας; Μα, εκεί ήταν τέλος, ένα μικρό «τέλος» 1%ο, το οποίο συνδυαζόταν με την αύξηση της αξίας του ακινήτου λόγω των υποδομών που είχαν δημιουργηθεί και ήταν μία συμμετοχή του φορολογουμένου. Μάλιστα, το επιβάλλαμε ως Κυβέρνηση, αφού προηγουμένως καταργήσαμε ή μειώσαμε δραματικά όλους τους άλλους φόρους, που αφορούσαν τις γονικές παροχές, τις δωρεές. Επομένως, είχε απελευθερωθεί το ακίνητο από τη μεγάλη φορολογία.

Τι σχέση έχει αυτό που κάναμε εμείς με όλα αυτά που συμβαίνουν τώρα; Τι σχέση έχει με αυτόν τον κεφαλικό φόρο ανά οικοδομή; Είναι, λοιπόν, φόρος και δη κεφαλικός φόρος με βάση την ακίνητη ιδιοκτησία. Είναι ο βαρύτερος φόρος που επεβλήθη ποτέ στην ακίνητη ιδιοκτησία. Μην το πείτε «τέλος». Θα γελάνε τα δικαστήρια. Θα γελάει ο πρώτος διοικητικός πρωτοδίκης που θα το δει μπροστά του.

Ας πάμε παρακάτω στα δύο επόμενα θέματα, ακριβώς επειδή πρόκειται περί φόρου.

Ο φόρος -όπως ξέρετε- πρέπει να τηρεί τις αρχές που ορίζει το Σύνταγμα. Και μία από τις βασικότερες αρχές που ορίζει το Σύνταγμα είναι η αρχή της ισότητας ενώπιον των δημοσίων βαρών κατά το άρθρο 4 παράγραφος 5 του Συντάγματος. Αυτό σημαίνει, όπως λέει το Σύνταγμα, ότι οι Έλληνες συνεισφέρουν στα βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους.

Ποια αναλογικότητα υπάρχει σ' αυτό; Εδώ, υπάρχει μία ισοπεδωτική αντίληψη. Έχεις ακίνητο, οποιοδήποτε ακίνητο; Αυτό φορολογείται. Τίποτε παραπάνω, τίποτε παρακάτω! Και πώς φορολογείται; Φορολογείται κατά βάση -επειδή σε όλη την Ελλάδα έχουμε πλέον αντικειμενικές αξίες- με βάση την τιμή ζώνης. Αλλά, ποιες είναι οι αντικειμενικές αξίες σήμερα;

Κύριε Υπουργέ, σας το λέω ευθέως: Ναι ή όχι σήμερα, με την κατάρρευση της οικοδομής, με την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων, όλες οι αντικειμενικές αξίες, που είναι προσδιορισμένες, είναι πολύ μεγαλύτερες από τις πραγματικές αξίες; Μπορεί να πουλήσει σήμερα κανείς -πείτε μου- σε μία περιοχή της χώρας ένα ακίνητο στη βάση της αντικειμενικής αξίας; Κι, όμως, εσείς τους φορολογείτε με τιμή ζώνης καθορισμένη με βάση την αντικειμενική αξία. Δηλαδή, τον φορολογείτε πολύ παραπάνω από όσο αξίζει το ακίνητό του. Πρόκειται, ναι η όχι, για ωμή παραβίαση του άρθρου 4 παράγραφος 5 περί ισότητας ενώπιον των δημοσίων βαρών, αφού η φοροδοτική δυνατότητα, ακόμα κι αν ήταν συνταγματικός ο φόρος, είναι πολύ μικρότερη από αυτήν την οποία του αποδίδετε;

Την αντικειμενική αξία την είχαμε εισαγάγει για να υπάρχει μία ισοφάριση μεταξύ αξιών που ήταν πολύ μεγαλύτερες στην πραγματικότητα με εκείνες που θα έπρεπε να θεμελιώνουν το φόρο μεταβίβασης. Τώρα αυτό έχει αντιστραφεί με την ύφεση. Δεν το έχετε καταλάβει αυτό; Δεν ξέρετε ότι κι αυτό θα «πέσει» στο πρώτο δικαστήριο με βάση το άρθρο 4 παράγραφος 5 του Συντάγματος;

Τέλος, θέλω να κάνω μία τελευταία συνταγματική παρατήρηση. Το άρθρο 17 παράγραφος 1 του Συντάγματος κατοχυρώνει την ατομική ιδιοκτησία και την ακίνητη περιουσία. Αυτό λέει βεβαίως, ότι μπορεί να μπαίνουν περιορισμοί στην άσκηση του δικαιώματος. Γιατί κάθε δικαίωμα δεν μπορεί να ασκείται ανεξελέγκτως. Πλην όμως πρέπει να μπαίνουν υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και φυσικά, να μην φτάνουν στην πλήρη αναίρεση του πυρήνα του δικαιώματος με βάση την αρχή της αναλογίας.

Εδώ, τι κάνετε; Ερχόσαστε και φορολογείτε ένα ακίνητο -κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ- ανεξάρτητα του τι σου αποδίδει. Παλιά -μέχρι τώρα, δηλαδή- πώς φορολογείτο ένα ακίνητο; Δεν φορολογείται το «κουφάρι», το ακίνητο. Σου αποδίδει, παραδείγματος χάριν, κάτι από ενοίκιο; Βεβαίως. Σου αποδίδει από μακροχρόνια μίσθωση; Βεβαίως. Σου αποδίδει από επένδυση; Βεβαίως. Σου αποδίδει από πώληση; Βεβαίως. Εκείνο που οριακά είχε δεχθεί η νομολογία ήταν το τεκμήριο της ιδιοκατοίκησης μόνο, αυτό που γλύτωνες επειδή δεν πλήρωνες ενοίκιο. Οριακά το είχε δεχθεί κι αυτό η νομολογία. Τώρα φορολογούμε το ακίνητο, ακόμα κι αν είναι έρημο, ακόμα κι αν δεν έχεις κανένα εισόδημα, ακόμα κι αν δεν έχεις να πληρώσεις ούτε το ρεύμα στη ΔΕΗ: Έτσι, επειδή έχεις ακίνητο.

Δεν καταλαβαίνετε που πάει αυτό το πράγμα; Αυτό το πράγμα πάει στο εξής: Σιγά-σιγά και επειδή κάνετε μόνιμο το φόρο -το ομολογήσατε σήμερα κι αυτό ήταν αναμενόμενο, το βλέπατε- επειδή κάθε Έλληνας, ο οποίος είχε επενδύσει πάνω σ' ένα σπίτι για να ζήσει αυτός και τα παιδιά του, θα πρέπει να πληρώνει ανεξάρτητα από το τι του αποδίδει, ακόμα κι αν το εγκαταλείψει, δύο τινά θα κάνει: Ή θα το πουλήσει στη σημερινή πραγματικότητα, στο 13 της αξίας του και στην ουσία δεν θα έχει σπίτι, ή θα υποστεί τα καυδιανά δίκρανα της αναγκαστικής εκτέλεσης, γιατί αφού δεν θα έχει να πληρώσει, κάποια στιγμή θα του το πάρουν. Δεν καταλαβαίνετε ότι πρόκειται περί φόρου που οδηγεί σε έμμεση δήμευση; Χρειάζεται πολύ φιλοσοφία για να το καταλάβει κανείς αυτό;

Σας λέω ξανά ότι υπάρχουν δικαστήρια στην Αθήνα, στη Ελλάδα, υπάρχει Συμβούλιο Επικρατείας, υπάρχει φορολογική δικαιοσύνη. Η κατάρρευση της φορολογικής νομιμότητας, που έχετε επιφέρει εδώ και δύο ολόκληρα χρόνια, δεν πρόκειται να περάσει.

Το λέω προς όλους τους συναδέλφους και σε όσους μας ακούν έξω από την Αίθουσα: Έχω πλήρη εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη. Δεν πρόκειται να τρομοκρατηθεί ποτέ υπό το σοκ και το δέος ότι αν δεν εισπραχθούν αυτοί οι κεφαλικοί φόροι, οι οποίοι καταστρέφουν τον ελληνικό λαό, στην πραγματικότητα θα καταρρεύσει το κράτος. Έχουν άλλες διεξόδους στην Κυβέρνηση και όχι με τον τρόπο αυτό ...

(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Κουράκης): Αν έχετε την καλοσύνη, ολοκληρώνετε, κύριε Παυλόπουλε.

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εκείνο που με προβληματίζει είναι ότι το ξέρουν ότι δεν πρόκειται να αποδώσει. Το ξέρουν γιατί γνωρίζουν ότι θα υπάρξουν αποφάσεις που τον φόρο αυτόν θα τον «τινάξουν στον αέρα», όπως του αρμόζει. Επιτέλους, πρέπει να υπερασπιστούμε το Σύνταγμα. Το άρθρο 120 του Συντάγματος έχει εδώ ευθεία εφαρμογή κι αυτό ας το καταλάβουν όλοι και ιδίως η Κυβέρνηση.

Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Κουράκης): Ευχαριστούμε τον κ. Προκόπη Παυλόπουλο, Βουλευτή Α΄ Αθήνας της Νέας Δημοκρατίας.

(Τέλος αποσπάσματος Πρακτικών)

Να τους χαιρόμαστε. Να τους στέλνουμε για πάντα στη Βουλή για να τους καμαρώνουμε. Που προστατεύουν το Σύνταγμα. Που προστατεύουν τη Δημοκρατία. Που προστατεύουν εμάς!

(Τέλος άρθρου)

Δυστυχώς, η φαρσοκωμωδία του σημερινού πολιτικού συστήματος, δε τελειώνει ποτέ...

Greek Citizen

πηγή